با فرمت word و در 19 صفحه، قابل ویرایش.
Pre Renal :
مربوط به اختلال در پرفیوژن کلیه ها و سقوط سرعت فیلتراسیون گلومرولی (GFR) می باشد که می تواند اشکال در حجم عروق باشد .
• هایپوولمی
• خونریزی
• دهیدراتاسیون
• استفراغ
• ساکشن معدی
• دیابت بیمزه
• دیابت شیرین
• درناژ زخم
• سیروز
• اسهال
• استفاده نا مناسب از دیورتیک ها
• تعریق زیاد
• سوختگی ها
• پریتونیت
• کاهش برون ده قلبی
• نارسایی احتقانی قلب
• انفارکتوس میوکارد
• تامپوناد
• دیس ریتمی ها
• وازودیلاسیون سیستمیک
• سپسیس
• هیپوتانسیون
• نارسایی قلبی
• انواع شوک ها ( هایپوتانسیون ، سپتیک ، کاردیوژنیک )
کاهش حجم مایع داخل عروق : خون از داخل عروق از دست می رود مثل ضربات وارده به عروق با اجسام سخت از قبیل ترکش و خمپاره ، خونریزی از دستگاه گوارش و از دست دادن پلاسما از موضع سوختگی
کاهش حجم مایع خارج عروقی : مثل اسهال و استفراغ و تعریق زیاد که در مناطق گرم و کوهنورد ها دیده می شود و ممکن است فرد را دچار ARF نماید . به دوعلت دیگر نیز این وضعیت رخ می دهد :
1- تعریق زیاد در حین انجام فعالیت ( از دست دادن پتاسیم و نمک و عدم نوشیدن مایعات کافی )
2- ضربه (سندروم رابدومیولیز ): که فرد را دچار انهدام عضلات و دفع زیاد میوگلوبین می کند که باعث آسیب کلیوی می شود ( مثل سندروم لهیدگی در زلزله )
شیفت مواد داخل عروق به خارج از عروق : در آسیت پدیده هیپرآلدسترونیسم ثانویه رخ می دهد . آنژیوتانسین در این بیماران زیاد است و روی مرکز تشنگی اثر میگذارد . پانکراتیت و پریتونیت نیز از علل دیگر شیفت مایع هستند .
تامپوناد پریکارد : بین دو لایه پریکارد مقداری مایع در حالت عادی وجود دارد که در شرایط مرضی این میزان افزایش می یابد و تامپوناد ایجاد میگردد . این مساله بدون اینکه اشکال در گردش خون به وجود آورد موجب می شود که خون آئورت و در نتیجه خون کلیه ها کم شود که منجر به ARF می گردد .
علل کلیوی (Renal) یا علل پارانشیمال :
معمولا به علت صدمه ساختمانی در گلومرول یا توبولهای کلیه به وجود می آید . دارو های نفروتوکسیک به ATN منجر شده که در نهایت عملکرد کلیه متوقف می شود . در سوختگی ها و صدمات همراه با له شدگی بافت ها ، میوگلوبولین و Hb آزاد می شود که باعث ایسکمی یا اثرات سمی روی کلیه ها یا هر دو می شود . واکنش های شدید به علت ترانسفوزیون خون نیز ممکن است باعث ATN شود . در این حالت Hb ناشی از همولیز با فیلتراسیون گلومرولی به توبوول ها می رسید و غلظت آن در این محلول آنقدر بالا می رود که در توبول های کلیه رسوب می کند .